Reklama

wtorek, 13 listopada 2007

USN DD Fletcher i DD Mahan



Wczoraj zrobiłem zdjęcia modelom amerykańskich niszczycieli (w skali 1:2400, GHQ). Będą stanowiły podstawę moich sił nawodnych USN, obok CA Brooklyn, CL Northhampton i DD Porter.

Tak okręty są zaprezentowane na stronach producenta:

DD FletcherDD Mahan


Okręty zostały zwodowane (czytaj: pomalowane) w Stoczni Targówek, tj. przez NairoDa. Kolor bazowy to mieszanka codex grey z mordian blue, a pokład to mix luftwaffe grey vallejo i ultramarine citadela. Jak widać nie ma żadnego specjalnego kamuflażu.

USN DD Fletcher
DD FletcherDD Fletcher


Przyznam, że podłoże na zdjęciach wyszło bardzo koralowe. ;)

USN DD Mahan
DD MahanDD Mahan


Modele przypłynęły zza oceanu w dostawie w ubiegłym tygodniu i są dostępne do kupienia:
DD Fletcher
DD Mahan

Wnioski:
1. Może dodam od siebie trochę suchego pędzla na krawędzie.

poniedziałek, 5 listopada 2007

Młody malarz



Figurki do Infinity podobają się nie tylko mi. Moja latorośl wypatrzyła w sklepie na Wilczej Kumy, czyli szalonych motocyklistów Haqqislamu, i już wiedziałem, że są dla mnie straceni. :( Oglądanie metalowych kawałków szybko zostało zastąpione przez "Tata sklej", następnie "Tata pomaluj", a tata usiadł i zaczął malować te sreberka...

Młody malarz

Malowanie szło powoli, bo się zaparłem żeby robić konwersje, dobrać kolory, wykończyć podstawki, itd., stąd mój rzutki synek postanowił pomóc tacie w ciężkiej pracy. Wdrapał się na kolana z fartuchem do malowania na przodzie i nie pozostało mi nic innego, jak przygotować farby, wodę, chusteczki, pędzelki, figurki i wiaderko cierpliwości do wspólnej zabawy. Zaczęliśmy od pracy z białym podkładem, następnego dnia malowaliśmy wybrane elementy (mniej więcej ;) ). Po pierwszych głębokich westchnieniach taty-artysty, prawie niczym nie skrępowana praca twórcza zakończyła się przyzwoitym przygotowaniem paru modeli pokojowych islamistów (wymagały tylko drobnych korekt).
Młody malarzMłody malarz

Nie zdziwię chyba nikogo, że największą frajdę sprawiło własnoręczne zrobienie z masy plastycznej samochodów oraz ich późniejsze "lakierowanie" akrylami. :D

Teraz już wiem, kto sprawnie "awansuje" moje zapudełkowane modele do stanu "armii białego podkładu" albo nawet "wojacy koloru bazowego". ;) Malowanie jest już naszym wspólnym hobby, co widać na zdjęciach.

Młody malarzMłody malarz


P.S.
Jeden z motorów ma już za sobą test twardego lądowania ze stołu (ok. 1m), którego nie wytrzymał wspomagany pin-em amortyzator.

wtorek, 30 października 2007

Turniej Infinity 24.11



Klub Gier Strategicznych "Sadyba" wznowił działalność po wakacyjnej przerwie. Po przypomnieniu sobie starego dobrego Mein Panzera, postanowiliśmy odpocząć od gier historycznych i puścić wodze fantazji. Jeszcze w 2005 roku graliśmy w Gorkę Morkę i Blood Bowl, teraz na celownik wzięliśmy Necromundę i Infinity. Borsuk przeprowadził dla nas udany pokaz Infinity, a bracia Zimni wciągnęli nas w mroczne wojny gangów w podziemnym świecie. Listopad zatem upłynie pod znakiem przygód i mini-kampanii w świecie Necromundy. Dla fanów ItG mam dwie dobre wiadmości:
1. w bieżącym miesiący znajdzie się miejsce do rozegrania potyczki w nowym systemie 2. już za niecały miesiąc, 24 listopada na Sadybie odbędzie się turniej Infinity, o czym szerzej poniżej. Rozgrywki będziemy prowadzić w godz. 9-15. Szczegółowe informacje i regulamin są dostępne na Forum Wargamer / Infinity.





Więcej zdjęć można znaleźć tutaj.

System Infinity, oparty na kostce 20-ściennej, pozwala rozegrać potyczkę pomiędzy różnymi frakcjami ludzi i obcych w odległej przyszłości. Zasady walki są do opanowania w kwadrans, co pozwala szybko wczuć się w rolę dowódcy postawionego na czele niewielkiego oddziału. Największą przyjemność daje możliwość gry kombinacyjnej, w tym możliwości wydawania rozkazów ze wspólnej puli armii. W walce można wykorzystywać wszelaką broń, roboty oraz specjalistów (obsługę ciężkiej broni, medyków/lekarzy, inżynierów, hakerów). Ci ostatni potrafią włamać się do systemów wroga i przejąć kontrolę nad jego jednostkami.

Więcej na temat samego systemu można dowiedzieć się z recenzji.

Oficjalny plakat turniejowy prezentuje się tak:

Plakat turniejowy


Nieważne czy jesteś weteranem czy rekrutem w wargamingu, istotne jest raczej to czy masz ochotę pograć. Na zdecydowanych czekają figurki, pomoc w opracowaniu rozpiski i wsparcie taktyczne. Turniej to doskonała możliwość rozpoczęcia gry i zdobycia nowych doświadczeń w sympatycznej atmosferze. W tej zabawie najważniejsze jest miłe spędzenie czasu, a nie wynik czy zajęte miejsce.

Serdecznie zapraszam!

czwartek, 25 października 2007

Wzgórze 202 i 204



Juergen Roschkoppf opierał się plecami o burtę wysłużonego Mardera III M, którym dowodził od roku. Żołnierz Wehrmachtu pogrążył się w rozmyślaniach w ten pierwszy naprawdę ciepły wiosenny dzień. Przypomniał sobie jak wieczorem przed zaśnięciem patrzył w gwiazdy, szukając w nich stałości i pocieszenia w czasie zawieruchy wojennej. Teraz otuchy dodawało mu słońce, mile ogrzewające jego twarz. Za pół godziny koniec tej sielanki - przemknęło mu przez myśl.
Trzydzieści minut później dowódca kompanii niszczycieli czołgów rozpoczął odprawę. Naszym celem będzie opanowanie wzgórza 202, z którego będziemy mogli kontrolować to co się dzieje w kolonii położonej u jego podnóża po drugiej stronie.
- Pewnie znowu będziemy szturmować pod górę bez wsparcia piechoty. – głośno dał wyraz swojej frustracji komentując plan akcji.
- Jeśli wierzyć rozpoznaniu, to powinniśmy zdążyć tam przed Brytyjczykami. - próbował rozwiać jego obawy Steffen Kaepke. - Tym razem nie będziemy do końca sami, bo wesprze nas kompania Pum od północy, czyli na prawym skrzydle. – ciągnął wyjaśnienia przełożony, zakreślając na mapie łuk.

***

Podjechali nie niepokojeni przez wroga, a powietrze było wolne od samolotów. Wolno wtoczyli się na wypłaszczony szczyt i zajęli dogodne, choć dość odkryte, pozycje na wzgórzu. Dowódcy wozów regulowali lornetki wypatrując wroga.
- Do wszystkich jednostek: na skraju wioski wykryto Cromwelle, w sile około kompanii, wsparte plutonem samochodów pancernych. - zagrzmiał głos w słuchawce hełmofonu.
Mamy spore szanse jak zaatakujemy z zaskoczenia - pomyślał Roschkoppf. Kolejny głos z eteru wyrwał go z zadumy.
- Podpuszczamy ich bliżej i jazda.

***

Walkę rozpoczęły niewykryte Achillesy, strzelające zza oddalonego na południowy zachód wzgórza 204. Przez całą bitwę prowadziły celny ogień do naszej kompanii, po mimo dużej odległości jaka je dzieliła od naszych wozów. Unieruchomiony Marder z II plutonu zmobilizował nas do działania.

***

Alianci pojawili się na przedpolu. Cromwelle skradały się, kryjąc się pod osłoną zabudowań i przemykając skrajem lasu.
- Przeciwpancernym, ładuj! - krzyknąłem do ładowniczego, gdy jeden z Cromwelli wychylił się zza lasu. - Ognia!
Nasz pojazd zatrząsł się, wypluwając śmiercionośny pocisk. Eksplozja na przedzie alianckiego czołgu oznaczała dla nas pierwsze trafienie w tym tygodniu. Dym spowił resztę brytyjskich wozów, uniemożliwiając kontynuowanie ostrzału przez resztę plutonu.
- Dobry początek, Juergen, tylko po co tyle dymu. - pochwalił przez radio dowódca kompanii. - Wycofajcie się ze wzgórza i jedźcie na północ, wesprzeć Kociaki. My z III plutonem objedziemy wzgórze od południa, a I pluton spróbuje znaleźć drogę na sam szczyt przez las. - kontynuował.

***

Silniki obu sprawnych niszczycieli II plutonu ciężko pracowały na wysokich obrotach, próbując pokonać stromiznę wzgórza. Najgorsze było przed nimi, o czym wkrótce przekonały się obie załogi, walcząc z konarami blokującymi im drogę. Po przedarciu się przez leśną gęstwinę, otworzyły ogień do najbliższego szwadronu brytyjskich czołgów, niszcząc jeden z nich. Niestety zmasowany ogień dwóch innych plutonów nieprzyjaciela zniszczył oba ambitnie atakujące wozy.

***

Gdy wychyliliśmy się zza wzgórza naszym oczom ukazał się dramatyczny widok. Pumy, z które dotarły na swoje pozycje wyjściowe tylko w sile 2 plutonów i dowódcy kompanii, podjęły otwartą walkę z 2 plutonami Cromwelli i plutonem Marmon Harringtonów. Kociak wysunięty najbardziej na zachód dymił, a kolejny miał uszkodzoną pierwsza parę kół i stał unieruchomiony. Ryk silników obu plutonów zwiastował szarżę w kierunku pozycji aliantów, kryjących się na wprost za kościołem. Oskrzydlenie przyniosło zamierzony efekt. Brawurowa akcja czasowo wyłączyła z walki 3 wrogie czołgi i zniszczeniem kolejnego, ale została okupiona stratą II plutonu samochodów. Wsparcie Kotom dał też nasz III pluton, który okrążywszy wzgórze, zaczął ostrzeliwać Brytyjczyków z boku. Nasze Mardery dużo lepiej radziły sobie z brytyjskimi pancerzami, pieczętując dzieło zniszczenia zapoczątkowane przez niemieckie pojazdy kołowe. SdKfZ 234/2 dowódcy kompanii i I plutonu, wykorzystując maksymalnie inicjatywę, kontynuowały natarcie, niszcząc i unieruchamiając po 1 Marmonie. Alianci skoncentrowali na nich swój ogień i wzięli z bliska odwet, paląc oba samochody. W tym czasie nasz i III pluton zbliżyliśmy się do wrogich pozycji. Po naszym wspólnym ostrzale w tej części pola bitwy pozostał 1 sprawny Marmon i odróżniający się sylwetką Cromwell dowódcy alianckiej kompanii pancernej.

***

Prując na północy zachód zwietrzyliśmy okazję do okrążenia niedobitków od północy. Ostatnie sprawne pojazdy wroga próbowały przegrupować się. Podejście Marmona zza kościoła zaskoczyło nas, a wóz Seppa został czasowo wyłączony z walki. Na naszych oczach dowódczy Cromwell wykonywał zgrabne uniki pod ostrzałem III plutonu. Niespodziewanie dla wszystkich na jego boku wykwitł pióropusz ognia, a śmiertelny strzał oddała zapomniana przez wszystkich unieruchomiona Puma. Los 2 ostatnich brytyjskich samochodów wydawał się przesądzony w obliczu 6 Marderów.
- Tylko jak dobrać się do tych Achillesów? Musimy prędko znaleźć odpowiedź na to pyytanie, jeli chcemy dożyć kolacji...

niedziela, 14 października 2007

Fulda CWC cz. 3




Minęły 3 tygodnie od bitwy w rejonie Fuldy. Kurz wbity przez sowieckie gąsienice już dawno opadł, ale wbrew pozorom praca organizatora jeszcze nie dobiegła końca. Uczestnicy i Ci których zabrakło czekają na raport z całodniowej zabawy.
Złośliwi twierdzą, że wynik walki był znany przed bitwą, a raport częściowo napisany. Niemniej jednak przygotowanie materiału który byłby co najmniej tak dobry jak ten z Kurska to już pewne wyzwanie. Zrobiliśmy 350 zdjęć, z których przyzwoicie wyszła połowa, a ok. 100 zostało przeze mnie wybranych na dalszym etapie do wykorzystania w raporcie, galerii i blogu.
Sfabularyzowanie przebiegu rozgrywki było interesującym zadaniem, ale uzgodnienie 16 stron tekstu z uczestnikami bitwy był już trudniejsze. Ostateczna treść raportu jest aktualnie składana w kolejnej wersji graficznej, a efekt końcowy powinien być dostępny po 20 października. W tym terminie będzie także otwarta na stronie wargamer.pl galeria zdjęć z gry które nie zmieściły się w raporcie.

W oczekiwaniu na raport napiszę parę słów o ludziach zaangażowanych w ten projekt.

Konrad "Sosna" Sosiński
Właściciel sklepu Wargamer i gospodarz naszego bitewnego spotkania. Zgodnie z oczekiwaniami przyjechał na miejsce jako ostatni. Za komentarz do poniższego zdjęcia (w dynamicznej pozie) może posłużyć fragment rozmowy telefonicznej z Konradem:
- Czekamy na Ciebie. Kiedy będziesz?.- Za 5 minut.
Jeszcze przez kwadrans wdychaliśmy rześkie poranne powietrze. Niemniej jednak „nienormalni” Klienci są wdzięczni swojemu dobroczyńczy (vel Dostarczycielowi Zabawek). :D

Radosław "Rademon" Kabaciński
Nieskromnie mówiąc "spiritus movens" całego zamieszania. Włączyłem się w rozpoczętą w sierpniu
dyskusję na Forum Weteranów nt. raportu bitewnego w systemie Coldwar Commander i przejąłem inicjatywę. Pracowicie spędziłem 3 tygodnie przed bitwą i... nadal się z nią nie rozstałem. J Koledzy nie eksploatowali mnie jako sędziego, ale czasowe łączenie funkcji skryby i fotomajstra było wyczerpujące.

Łukasz Biczyński
Łukasz pierwszy raz grał w Coldwar Commandera i bitwa zachęciła go do kupienia sobie armii. Bolesne doświadczenia pierwszej tury oraz strat od własnej artylerii nie zniechęciły go, a będą cenne w kolejnych, samodzielnych potyczkach.

Tomasz "Pietia" Pieciukiewicz
Wargamingowy wyjadacz zjawił się na Wilczej jako pierwszy. Miał dzięki temu czas aby dobrze przygotować się do zastopowania ofensywy wojsk Układu Warszawskiego. Staremu (?) lisowi udało się skutecznie pokierować obroną. Być może końcowy sukces był tylko pochodną wskazania zwycięzcy tuż przed grą (na zdjęciu po prawej). ;) Przywiózł ze sobą Amerykanów oraz wsparł swoimi modelami Układ Warszawski.



SosnaRademon, Łukasz i PietiaWskazanie zwycięzcy


Bezzdjęciowcy:

Tomasz
Głównodowodzący Układu Warszawskiego i autor pomysłu na scenariusz. Ten scenariusz i ilość przeprowadzonych na nim zmian zapamiętam na długo, ale było warto. Dumny z siebie poranny zdobywca „fast foodu” z imperialistycznego baru. Wystawił 2/3 modeli sowieckich.

Michał „Costi” Kościelak
Dowódca Brytyjskiej Armii Renu. Z uwagi na późne wejście rezerw, nie wziął czynnego udziału w grze. Podziękowania na modele Brytyjczyków i oświetlenie, które z łatwością zamieniało noc w dzień nad polem bitwy.

Sławomir Okrzesik
Fotoreporter i propagator naszej bitwy w serwisie ”Bitewny Zgiełk”. Pomimo choroby zapewnił przez większą część spotkania profesjonalną obsługę foto.

Przemysław „Akhad” Biegański
Grafik komputerowy, „popełnił” sfabularyzywane karty rozkazów i „oprawił” tekst scenariusza (o czym wspominałem w poprzedniej części). Aktualnie pracuje z ostatecznym tekstem nad kolejną wersją miłego dla oka pdfa.

Barbara Kabacińska
Oficer pododdziału zaopatrzenia, jako jedyna w 100% zrealizowała swoje cele na ten dzień. Zebrani na Wilczej byli pod silnym wrażeniem, jaki wywarł na nich catering zapewniony przez moją mamę. Niektórzy z obecnych „z marszu” zgłosili chęć zorganizowania kolejnej bitwy, byle z taką oprawą gastronomiczną. :lol:

czwartek, 27 września 2007

Klub Gier Strategicznych "Sadyba"



KGS „Sadyba” ma swoją siedzibę w Warszawie przy ulicy Korczyńskiej 6. Klub powstał w 2002 roku, jako jedna z form zajęć w Ośrodku Edukacji Kulturalnej „Sadyba”. Zajęcia są przygotowane pod kątem osób poznających dopiero gry strategiczne i zainteresowanych systemami historycznymi (np. Mein Panzer, General Quarters, Coldwar Commander), chociaż nie tylko. Większość grupy stanowi młodzież gimnazjalna i starszych klas szkoły podstawowej, głównie z rejonu osiedli Sadyba i Stegny oraz Wilanowa.

Koncentrujemy się na doborze jednostek i grze. Okazjonalnie organizujemy zajęcia w całości poświęcone modelowaniu terenu czy malowaniu modeli, bazując na rozmowie i poradach odnośnie konkretnych figurek i jednostek. Uczestnicy wykonują elementy makiety samodzielnie w domu. Najczęściej rozgrywamy historyczne i hipotetyczne bitwy z okresu II wojny światowej, wykorzystując mechanikę systemu Mein Panzer. Od 2006 roku rozgrywamy także pojedynki morskie wg zasad III edycji General Quarters oraz bitwy na współczesnym polu walki (Coldwar Commander). W naszych grach wykorzystujemy modele GHQ, dostępne w sklepie www.wargamer.pl.


Gra w KGS SadybaGra w KGS Sadyba


Wyremontowana sala w podziemiach budynku, z własną łazienką, jest miejscem spotkań dla grupy 5-8 graczy. Spotkania odbywają się w czwartki w godz. 17:30 – 20:00. Zajęcia kosztują 5zł na miesiąc, a z uzyskanych środków są kupowane materiały i gotowe elementy do makiet.

Zapraszamy wszystkich chętnych.

Kontakt osobisty z prowadzącym jest możliwy w czasie zajęć. Korespondencję elektroniczną proszę kierować na adres prowadzącego zajęcia: rademon@o2.pl

Klub Gier Strategicznych „Sadyba”
Ośrodek Edukacji Kulturalnej „Sadyba”
ul. Korczyńska 6, Warszawa

Prowadzący: Radosław „Rademon” Kabaciński, tel. 0 608 431 221, e-mail: rademon@o2.pl

Mapka dojazdu do KGS Sadyba

poniedziałek, 24 września 2007

Fulda CWC cz. 2



Największa bitwa w systemie Coldwar Commander już za nami. W ciągu 8 godzin gry w sklepie przy Wilczej 62 udało nam się rozegrać 6 pełnych tur, po których pozostał pewien niedosyt, że nie sprawdzimy dalej jak się ta batalia zakończy.


Dowódcy, goście i sędziaOsoby uwiecznione (od lewej):
Łukasz (UW)
Brat Tomasz (GD UW)
Rzemek (gość)
Pietia (GD NATO)
Rademon (sędzia/organizator)
Swiftblade7 (gość)

Krawędź północna jest u dołu zdjęcia.


Pierwsze ofiary wśród BMP-2BMP-killersFrontalne natarcie batalionu zmechanizowanego wspartego przez T-55 było okupione stratami


Zgodnie ze scenariuszem część rozkazów została przekazana Głównodowodzącym (GD) w ostatniej chwili, tuż przed bitwą. Dodatkowo GD UW poznał cel w strefie II po rozstawieniu modeli.

NATO:
Strefa II - ruiny w centrum
Strefa III - zabudowania Fuldy na północy

UW:
Strefa II - zabudowania Fuldy na południu przy moście na rzece Fulda
Strefa III - zabudowania Fuldy na północy


Mi-24 złowrogo unoszący się nad polem bitwyMi-24 jako cel ataków rakiet plot


Wynik po 6 turach (w Punktach Zwycięstwa):

NATO - 15
10 - mniej niż 25% sił UW w Strefie III
5 - brak jednostek piechoty w promieniu 10cm od centrum zabudowań

UW - 8
5 - złamanie wojsk NATO
3 - zniszczenie stacji nasłuchowej

Na koniec szóstej tury wojska NATO zdobyły więcej PZ niż UW, ale w ciągu 1 tury sytuacja mogła się diametralnie zmienić, jeśli reszta sowieckiego zagonu pancernego dojechałaby do strefy III (nowy wynik 5-13). To oczywiście „gdybanie”, a nam pozostaje następnym razem się bardziej sprężać.


Oddziały NATO dzielnie stawiały opór w północnych zabudowaniach Fuldy.Amerykanie nie wytrzymali naporu sowieckiego pancernego walca.


Zdecydowałem się zamieścić także wybrane cytaty, spisane w trakcie bitwy. Brak kontekstu przy niektórych wypowiedziach jest celowy. :D

UW:

"- Co rzuciłeś?
- Nie wiem. Dałeś mi kostkę..."

"My budiem rulowat ciełym miram!"

"- Oni mogą stać.
- O nie! Ile oni jeszcze dostaną od naszej artylerii?"

"Oni nie potrafią nawet strzelić sobie porządnie w plecy!" – komentarz Pietii do fatalnego strzelania batalionu zmechanizowanego UW i następującej po nim porażki dowodzenia (ostrzał własnych jednostek z miernym efektem).

NATO:

"Płonie BeeMPe w lesie..." (na melodię harcerską)

Sosna:

"Jak przyjdą "normalni" Klienci to do mnie zastukajcie."

Dziękuję jeszcze raz Sławkowi Okrzesikowi za zdjęcia, z których kilka załączam. Reszta z przydatnych czeka na obróbkę.


Ofensywa kawalerii pancernej na ruiny w centrumOdsiecz BAOR przebijająca się ku budynkom na północy

sobota, 22 września 2007

Fulda CWC cz. 1




Od prawie miesiąca przygotowuję wraz z 3 innymi graczami (2 to także Weterani) dużą bitwę w systemie Coldwar Commander. Zapragnęliśmy sprawdzić czy w 1982 roku amerykański pułk zmechanizowany na terenie RFN byłaby w stanie z sukcesem spowolnić natarcie wojsk Układu Warszawskiego (w sile 2 pułków).

Prace nad scenariuszem spełniającym oczekiwania graczy trwały długo, ale naszym zdaniem było warto. Poza kolejnymi wersjami uzgadnianymi na Forum jest także do ściągnięcia scenariusz w wersji z grafiką. Do pobrania tutaj.


Praca wreSosna i Raemon realizują wizję


Postanowiłem "przekuć" suche zapisy scenariusza na bardziej "żywe" i prawdopodobne rozkazy (podziękowania dla Przemysława "Akhada" Biegańskiego za pdfy z Fuldy). Powstały sfabularyzowane i dokładniej opracowane graficznie listy z rozkazami dla dowódców NATO i Układu Warszawskiego.


Test drogiPrzedmieścia Fuldy


Makietę ustawiliśmy w piątek. Podobnie jak przy bitwie pod Kurskiem kompleksową wizją popisał się Konrad "Sosna" Sosiński. Efekty naszej pracy można już zobaczyć na poniższym zdjęciu.

Rejon Fuldy z samolotu


Przed nami jeszcze wybór modelu stacji nasłuchowej (bunkier albo niewielki budynek). Pierwsze robocze zdjęcia „na gorąco” są autorstwa Sławomira "Tsara" Okrzesika. Zapowiadam, że fotki z sobotniej bitwy będą jeszcze ciekawsze i będą trzymać wysoki poziom.

Tak prezentują się nasze modele. Oddziały oczekują w gotowości bojowej na rozkazy.


Siły Układu WarszawskiegoDuży chłopiec i jego małe czołgi

sobota, 15 września 2007

Grenadierzy



Jakiś czas temu zapragnąłem sprawdzić skuteczność piechoty w czasie II wojny światowej. Zamarzyła mi się kompania Grenadierów Zmotoryzowanych jeżdżących Oplami i skrycie polujących Panzerfaustami na wrogie czołgi.

Dlatego postanowiłem wziąć się za bary z piechotą w Mein Panzer. Oznacza to malowanie niewielkich (chociaż trzeba oddać że odlanych ze szczegółami) modeli, co bez stosowania szkła powiększającego jest uciążliwe. Do tego piechota w przeciwieństwie do pojazdów wymaga podstawkowania. Samo konstruowanie i modelowanie podstawek piechoty dobrze opisano po polsku w materiałach dostępnych do ściągnięcia.

Niemniej jednak moim zdaniem warto. Wkrótce rozwinę liczebnie zasoby ludzkie w mundurach Feldgrau do stanu kompanii albo nawet batalionu i przetestuję grę armią bazującą na piechocie.

Poniżej zamieszczam zdjęcia pierwszego plutonu. Nie jestem zadowolony z jego malowania, ale mam nadzieję, że każda kolejna jednostka będzie bardziej dopracowana. Cieszę się, że przełamałem mój wewnętrzny opór wobec gry piechurami i zmieniłem nastawienie wobec większego nakładu pracy jakiej modele żołnierzy w skali 6mm wymagają.



GrenadierzyGrenadierzyGrenadierzy


Malowanie:
Kolorem bazowym jest Feldgrau Pactry (z dodatkiem 1/3 białego akrylu). Skórzane oporządzenie jest czarne. Broń jest także czarna, lekko metalizowana, a drewniane jej elementy brązowe. Tu zaznaczę, że prezentowane modele kupiłem już pomalowane na rynku wtórnym.
Dodałem metalowe podstawki 0,5x0,5” (dostępne w sklepie Wargamer). Na blaszki nakładałem 2mm warstwę mieszaniny szpachlówki, wikolu i drobnego piasku. Dłutem do mas modelarskich robiłem na podstawce miejsce aby przykleić modele żołnierzy na klej cyjanopanowy (Super Glue). „Teren" malowałem na brązowo i pociągnąłem na sucho piaskowym. Na koniec przykleiłem jasnozielona trawkę Zitterdesa używając do tego wikolu.

Aranżacja terenu:
Żołnierze pozowali na moim autorskim blacie modułowym (po rewitalizacji) o wymiarach 40x40cm. Tym razem nie bawiłem się specjalne w aranżowanie makiety. W ramach rozwoju skorzystałem ze statywu i opcji robienia zdjęć z samowyzwalaczem (opóźnienie 2s).



GrenadierzyGrenadierzyGrenadierzy


Wnioski:
1. Warto zaopatrzyć się w rapitograf. Wkrótce podzielę się moim spostrzeżeniami z korzystania z tego narzędzia.
2. Po przejrzeniu modeli które mam (gotowe kupione i jeszcze "w paskach") doszedłem do wniosku że najbliższą produkcję piechurów musze ukierunkować na podstawki ze wsparciem Panzerfaustów.
3. Lepiej wyszły zdjęcia, na których podstawki kontrastowały z terenem dookoła (np. zdjęcie drugie i czwarte).

piątek, 7 września 2007

Weterani poszukiwani!!!



Prowadzimy pobór do szeregów Weteranów. Każdy chętny i zainteresowany którymś z systemów oferowanych przez firmę Wargamer może zostać Weteranem. Udział w programie to połączenie przyjemnego (gra w ulubione gry) z pożytecznym (nowe znajomości i kieszonkowe na figurki).

Wszystkich zainteresowanych odsyłam do pełnego tekstu werbunkowego mojego autorstwa. Sam jestem Weteranem o dość długim stażu i zauważalnej aktywności, dlatego jeśli macie pytania co do programu, śmiało możecie je wysłać do mnie mailem.

Zdjęcia z pokazów:

Polcon:



Stoisko WargamerKonrad 'Sosna' SosińskiRafał Szwelicki



Pokaz General QuartersWalka małymi okrętamiFlames of War

Avangarda:


Gerard HeimeWeteran AkiWeteran Aki